Polsstokspringfaalmeisje

Bij polsstokhoogspringen probeert men met behulp van een flexibele stok zo hoog mogelijk over een dwarslat te springen. Deze lat heeft een lengte van 4,5 meter en is zo geplaatst dat zij bij aanraking naar beneden valt. De beginhoogte van de lat en de daaropvolgende verhogingen per ronde worden door de organisatoren vastgelegd. Atleten worden uitgesloten na drie opeenvolgende mislukte pogingen, op welke hoogte dan ook. De atleet mag bepalen hoe ver achter de insteekbak de lat komt te liggen, tot maximaal 80 centimeter. Een atleet maakt niet alleen een foutsprong wanneer de spring(st)er met zijn/haar lichaam de lat afwerpt, maar ook als de lat valt omdat de polsstok tegen de lat aankomt. Voorts wanneer de atleet zich afzet zonder de lat te overschrijden, na de afzet van greep verandert of de lat met de handen teruglegt. Breekt de stok tijdens het springen dan wordt dit niet beschouwd als een poging. Bij gelijk eindigen zijn er tamelijk ondoorzichtige regels voor het bepalen van de uitslag, zie daarvoor de uitleg bij het hoogspringen. De accommodatie voor polsstokhoogspringen bestaat uit een aanloopbaan die ten minste 45 meter lang (eventueel 40), en 1,22 meter breed dient te zijn. Op het eind van de baan bevindt zich de insteekbak, de sprongstandaards waar de lat op ligt, en de springheuvel die met schuimrubber is opgevuld.